Rzeczy wielkie się dzieją. Powiatowy konkurs Wiedzy o życiu i twórczości Cypriana Norwida” odbywa się już po raz piąty w Zespole Szkół im. Rzeczpospolitej Norwidowskiej . Rozmawiając dziś z nauczycielką, panią Iwoną, która przygotowywała zespół ze Szkoły Podstawowej we Wszeborach (dzisiejszych zwycięzców) usłyszałam, że właśnie taki konkurs jest potrzebny. Recytatorskich jest wiele, na przykład w Dąbrówce (nota bene na bardzo wysokim poziomie, świetny). „Dzieci uczą się poezji, ale nic nie wiedzą o Poecie”, mówiła moja rozmówczyni. I właśnie tę lukę ma wypełnić nasz konkurs. Ktoś ostatnio, mało życzliwy szkole z przekąsem zapytał, "a po co wy to robicie, chyba żeby się pokazać".
Dziś chcę powiedzieć, tak, chcemy pokazać, ale nie siebie tylko wielkość Rzeczpospolitej Norwidowskiej i bogactwo historii, którą otrzymaliśmy w darze od Opatrzności. To zostało nam powierzone i zadane. To największa misja naszej szkoły „pracować na Miłość”. A ta praca to popularyzowanie wiedzy o „jednym z największych chrześcijańskich myślicieli Europy” (JP II), to uczenie patriotyzmu, kształtowanie postaw, wskazywanie wartości młodym.
Ogromną pracę organizacyjną wykonał zespół polonistów. Emila, Mariola, Iwona, Renata i Sebastian-anglista, „złota rączka”. To wiele, wiele godzin spędzonych w szkole do „ciemnej nocy”, żeby wszystko dopięte było na ostatni guzik. Ta praca zaczęła się wiele tygodni temu. Zaproszenia wysyłane do szkół, przygotowywanie materiałów, opracowywanie dyplomów i wiele wiele innych czynności. To praca Mirki, Basi, wolontariuszy, którzy przygotowywali dekoracje. Na już imponujący efekt (a przecież, na razie tylko po części dla szkół podstawowych) złożyła się także praca często niewidoczna pań woźnych, pań z kuchni, rodziców, innych nauczycieli. Wszystkim bardzo dziękuję.
Takie dni są świętem. Świętem nas wszystkich. Musimy o nie dbać i pielęgnować i nie pozwolić, aby ktokolwiek deprecjonował jego znaczenie.To nasze największe bogactwo.
No. tak było :)
OdpowiedzUsuńSzkoła jest wielka nie przez to, co posiada, i nie w sprawozdaniach, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma na wyposażeniu, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.
Imię, motto, hymn i sztandar to świętości zobowiązujące każdego członka wspólnoty szkolnej. KAŻDEGO. Jak je rozwija, jak okazuje im szacunek, jak wciela je w swoją pracę, jak przekazuje następnym pokoleniom - zależy od formacji duchowej każdego z nas. Zależy od naszej wiary i rozumu, które są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki wznosi się do kontemplacji prawdy!
Dziękujmy z głębi serca organizatorom i współpracownikom - realizującym misję szkoły RzN !